Etapy termoformowania

Proces termoformowania można opisać w paru podstawowych krokach:
  1. Przygotowanie materiału.

    Materiał suszymy w piecu w określonej temperaturze. Celem suszenia jest pozbycie się wilgoci z całej struktury materiału. Zadana temperatura musi być większa od temperatury parowania, ale nie wiesza od takiej jakiej dany materiał przechodzi ze stanu trwałości kształtu w elastyczny.

  2. Przygotowanie maszyny.

    Po za samymi parametrami procesowymi, którymi posługujemy się zarówno w trybie manualnym jak i automatycznym, musimy należycie przygotować termoformierkę do pracy. W zależności od formatu tłoczenia ustawimy wymiar ramy górnej i dolnej. Montujemy do stołu formę. Sprawdzamy szczelność strefy. Pracująca termoformierka musi mieć stabilną temperaturę przez cały proces grzania. Dlatego też warto nagrzać nie tylko sam piec , ale również otoczenie strefy tłoczenia, oraz samą formę.

  3. Montaż materiału w maszynie

    Formatki tworzywa przycięte do określonego wymiaru ramy , kładziemy na dolną, stałą ramę i zaciskamy górną ruchomą ramą. W ten sposób materiał po rozgrzaniu nie spadnie i nie wyrwie się podczas dalszego procesu.

  4. Grzanie materiału.

    Proces przechodzenia sztywnego materiału , do stanu elastycznego. Najeżdżamy piecem z grzałkami nad tworzywo. Czas grzania jest uzależniony od wielu czynników, takich jak: rodzaj i grubość materiału, a nawet jego kolor, głębokość tłoczenia, temperatura grzałek i ich odległość od materiału, temperatura otoczenia, rozgrzanie elementów maszyn, odbierające energię cieplną i inne czynniki wpływające na jakość i estetykę przetłoczonego elementu. Każdy materiał ma inne właściwości termomechaniczne, inny przebieg uelastyczniania włókien i struktury materiału. Choć ten przebieg można przedstawić przy pomocy współczynników określanych w tabeli, to właściwy przebieg grzania, określamy precyzyjnie po wykonaniu próby.

  5. Formowanie próżniowe,

    czyli proces w którym zamykamy strefę pomiędzy dołem tworzywa, a formą, po to by pompą próżniową wyciągnąć z tej strefy powietrze. W ten sposób tworzywo przylega dokładnie do kształtu formy.

  6. Studzenie.

    Ten proces to czas w którym materiał ulega wstępnemu wychłodzeniu do postaci usztywnionego i uformowanego kształtu. W związku ze skurczami materiału podczas wychładzania, czas nie powinien być zbyt długi, gdyż wytłoczony materiał zaciśnie się na formie, uniemożliwiając rozformowanie. Działające siły skurczu są tak duże, że materiał bez ingerencji dodatkowych sił pęknie w najsłabszym miejscu. Najczęściej jest to na samej krawędź formy, ponieważ to ona ogranicza nam skurcz materiału wzdłuż formy.

  7. Rozformowanie.

    Rozpoczyna się ten proces od wprowadzenia do zamkniętej strefy pomiędzy wytłoczą a formą powietrza podciśnieniem, które wypiera ścianki do zewnątrz, niczym pompowany balon. Wytłoczka oddziela się od formy, umożliwiając jej odejście, najczęściej w dół.

  8. Chłodzenie ostateczne i zakończenie procesu.

    Dla stabilności kształtu wytłoczka powinna być dodatkowo schłodzona. Po rozformowaniu tworzywo nadal ulega skurczą, które ze względu na różne kształty deformuję się nieregularnie. Może to mieć ostateczny wpływ na wymiar, naprężenia wewnątrz materiałowe , które przekładają się na sprężystość samej wytłoczki.

Po zakończonym procesie w termoformierce podnosi się rama górna, by umożliwić wymianę gotowego elementu na nową formatkę.

Termofromierki którymi dysponujemy posiadają opcję rozdmuchu i stemplowania.

Rozdmuch. Proces wtłaczania powierza do zamkniętej strefy pomiędzy formą tworzywem. Powstaję balon, który pozwala ułożyć miękkie i uprzednio opadające tworzywo równomiernie na wszystkich ściankach formy.

Stęple. Ukształtowany element opuszczamy w momencie zbliżania się formy do miękkiego materiału, by mechanicznie wcisnąć / docisnąć go do formy. Stosujemy steple wtedy ,gdy materiał nie chce się ułożyć zgodnie z oczekiwaniem, lub materiał miejscowo jest zbyt cienki.

Copyright © 2021 by Zapa. All rights reserved.